salam meisam jan
to ham az daste in persianblog dar rafti ?
man adreseto avaz kardam too link ham !
merc ke khabaram kardi

خیلی زیباست
...همین

سلام...بابا نمی دونی چند بار برات نظر دادم نیومده... این متن رو هم خوندم....خوشم امدجمله ی اخری که نوشتی :قصه ی تقدیر و قضا نمی فهمم...بسیار جالب بود من هم نمی فهمم... هیچ بنی بشری نم تونه ادعا کنه که می فهمه....

سلام , خانه نو مبارک. البته به اجبار مجبورشدی دل بکنی ولی خوب تنوع اجباری هم بد نیست.
موضوع دردناکی برای پُستت انتخاب کردی. واقعیت اینکه همیشه با یکی دو جمله سروته احساسمونو هم میاریم , که بیشتر شبیه ترحمه.
این بچه ها , زندگی می کنن مثل بقیه که به اختیار خودشون به دنیا نیومدن که حالا بخوان به اختیار خودشونم از دنیا برن , فقط فرقش اینه که نفس می کشن فقط نفس اونم با درد , اینجوری بگم بهتر درد با اونا نفس می کشه .
خدایا یه کاری کن نفس کم نیارن.

سلام
نمی تونم چیزی بگم نه از تقرب و جرم وبلا ونه از دوری و نزدیکی
به قول خواجه شیراز
حافظ اسرار الهی کس نمی داند خموش
تو این دنیا انتخاب اینکه کی پرده نشین باشه و کی شاهد بازاری به عهده هیچ کس نیست
...
عضو محکی؟
...
صفحه نظرات وبلاگت از خونه بالا نمیاد باید می امدم کافی نت
...
یا علی

رنگ چشمانشان و رنگ زردشان مرا مي برد به جايي از خاطراتم آن جا كه دوستم ذره ذره جلوي من پرپر شد.